Ἀριθμ. Πρωτ.: Φ. 8α’/268
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΑΣΧΑ 2011
Ὁ Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος πρὸς ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Ἐπαρχίας μας ἀπευθύνω ἐγκάρδια τὸν Ἀναστάσιμο χαιρετισμό:
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε πρὶν ἀπὸ 2000 χρόνια. Ἡ Ἱστορία ἐπιβεβαίωσε τὸ γεγονός, ὁ κόσμος ψηλάφισε τὸ θαῦμα καὶ ὅσες φορές, μέχρι τώρα, ἡ ἀνθρωπότητα ἀξιοποίησε τίμια αὐτὴν τὴν Πίστη, περπάτησε βήματα προόδου σὲ φωτεινὲς ἐποχὲς πολιτισμοῦ.
Συγκεντρωθήκαμε, λοιπόν, στοὺς Ναοὺς καὶ ἐφέτος, γιὰ νὰ γιορτάσουμε πάλι τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ θὰ πεῖ, νὰ βάλουμε τὶς πράξεις μας, τὶς ἐπιθυμίες μας καὶ τὶς σκέψεις μας κάτω ἀπὸ τὴν προοπτικὴ της βέβαιης δικῆς μας ἀνάστασης. Τὶς στιγμὲς τῆς καθημερινῆς μας ζωῆς, ἀπὸ τὶς ἁπλοϊκὲς μέχρι καὶ τὶς ἐπίσημες, ἀξίζει νὰ τὶς ἐπανεξετάσουμε ἀνάλογα μὲ τὴν ἀξία ποὺ θὰ ἔχουν κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς κοινῆς ἀναστάσεως τῶν σωμάτων μας.
Ἡ Ἐκκλησία ζητάει ἀπὸ ἐμᾶς νὰ ἀγαπᾶμε αὐτὸν τὸν κόσμο. Νὰ τὸν χαιρόμαστε καὶ νὰ τὸν ἀπολαμβάνουμε στὶς λεπτομέρειές του, ἀφοῦ πρόκειται νὰ ἀναστηθοῦμε μία ἡμέρα. Ὅλα δημιουργήθηκαν γιὰ νὰ ζήσουν. Τίποτε ἀπὸ ὅσα γεννήθηκαν, μὲ ὁποιοδήποτε τρόπο στὴ γῆ, δὲν θὰ χαθεῖ. Ἀκόμα καὶ ὁ ἄλογος κόσμος γύρω μας, θὰ ἀναστηθεῖ μέσῳ τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος καὶ θὰ συμμετάσχει στὴ χαρά τῆς παραδεισένιας αἰωνιότητος ποὺ μας περιμένει, μετὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ μας.
Γι’ αὐτό, ἡ ἀπογοήτευση δὲν ταιριάζει σὲ ἐμᾶς τοὺς Χριστιανούς. Ἡ ἀπελπισία δὲν ἁρμόζει στοὺς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους. Ἀφῆστε, λοιπόν, τὸ χαμόγελο νὰ ἐπανέλθει στὸ πρόσωπό σας. Ἀφῆστε τὴν ἐλπίδα νὰ σκιρτήσει ξανὰ στὶς καρδιές σας. Μὴν «τὸ βάζετε κάτω»! Οἱ πρόγονοί μας νικώντας τὸ θάνατο ἦρθαν πρόσφυγες ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ καὶ ἐδῶ νίκησαν τὴ ζωή. Κρατοῦσαν στὴν καρδιά τους Πίστη στὸ Χριστὸ καὶ στὰ χέρια τους τὶς εἰκόνες Του. Τὸ ἴδιο ἂς κάνουμε καὶ ἐμεῖς.
Ζοῦμε σὲ ἕναν πόλεμο. Χρειάζεται νὰ πάρουμε στὰ σοβαρὰ τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ ἐκτιμήσουμε ξανὰ τὶς δυνάμεις μας. Φαίνεται ὅτι ὁ τρόπος τῆς ζωῆς μας θὰ ἀλλάξει τελείως. Τίποτε δὲν θὰ εἶναι ὅπως τὸ ξέραμε παλιά. Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀποφασίσουμε πλέον ὑπεύθυνα γιὰ τὴ ζωή μας. Χρειαζόμαστε νὰ πατήσουμε σὲ στέρεο σανίδι. Νὰ κάνουμε κέντρο τῆς ζωῆς μας τὸ Χριστό. Νὰ ζοῦμε τὴ ζωή μας μὲ τὴ βεβαιότητα τῆς εὐθύνης ὅτι θὰ ἀναστηθοῦμε μία ἡμέρα. Νὰ ἀντιγράψουμε τὴ ζωὴ τῆς Παναγίας καὶ τῶν ἁγίων μας. Νὰ στηριχθοῦμε στὴ δύναμη τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Νὰ τὸ παραδεχτοῦμε ὅτι μᾶς πρόδωσε ἡ ἀλαζονεία μας. Μᾶς ἐγκατέλειψε ἡ λογική μας. Ἀποδείχτηκε λίγη ἡ τεχνογνωσία μας. Ἄς μὴν προκαλοῦμε πλέον τοὺς ἀδύναμους κοινωνικὰ συνανθρώπους μας μὲ προκλητικὲς σπατάλες. Κέντρο τοῦ ἐνδιαφέροντός μας ἄς εἶναι ὁ συνάνθρωπός μας. Φροντίδα μας ἄς εἶναι ἡ θεραπεία τῶν ἀναγκῶν του. Ἄς βγοῦμε πιὰ ἔξω ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας. Ἄς κοιτάξουμε γύρω μας μὲ στοργὴ τοὺς πάντες. Ἄς μὴν ἐκμεταλλευόμαστε κανέναν. Ἄς συμπαθήσουμε τοὺς γύρω μας, ἄς συμπονέσουμε τοὺς πάντες. Ὁ καθένας μὲ τὸν ρόλο του καὶ ἀπὸ τὴ θέση του, ἄς ἐργασθεῖ γιὰ ὅλους. Ἄς ἐξυπηρετήσει ὅλους. Ἄς ἐνδιαφερθεῖ γιὰ ὅλους. Μέχρι τώρα κοιτάζαμε μόνο τὸν ἑαυτό μας, ἀπομονωθήκαμε καὶ μαραζώσαμε. Τώρα, ἄς κοιτάξουμε ψηλά, ἄς κοιτάξουμε δίπλα μας, γιὰ νὰ λυτρωθοῦμε ἀπὸ τὸν ἐγωϊσμό, ποὺ μᾶς προσκόλλησε σὲ τιποτένια πράγματα.
Σίγουρα θὰ διερωτᾶσθε, «εἶναι εὔκολο νὰ ἀλλάξει ἡ νοοτροπία μας;».
Μά! αὐτὸ σᾶς ζητῶ, ἀγαπητοί μου. Νὰ ἀναστηθοῦμε!
Περισσότερο χαμηλὰ νὰ πέσουμε, δὲν ἔχει. Πιὸ πολὺ νὰ πεθάνουμε, δὲν γίνεται. Ὁπότε, μόνο νὰ ἀναστηθοῦμε, μᾶς μένει.
Νὰ ἀναστηθοῦμε οἱ Χριστιανοί σὲ προϋπάντηση τοῦ Χριστοῦ, τὸν ὁποῖο περιφρονήσαμε. Νὰ ἀναστηθοῦμε οἱ Ἕλληνες σὲ προϋπάντηση τῆς ἀνθρωπιᾶς μας, ποὺ ἐγκαταλείψαμε.
Γιὰ νὰ διδάξουμε καὶ πάλι στὸν κόσμο τὴ δύναμη, τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὴν ἐλευθερία τοῦ φρονήματος τοῦ Εὐαγγελίου.
Αὐτὸ θὰ πεῖ ἀνάσταση τοῦ πεσμένου ἀνθρώπου. Τότε ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ θὰ γιορτασθεῖ ἀπὸ ὅλους μας, ὅπως μᾶς ἀξίζει.
Αὐτὴν σᾶς εὔχομαι. Σὲ σᾶς καὶ στὶς οἰκογένειές σας γιὰ τὸ καλὸ της Κοινωνίας καὶ τῆς Πατρίδος μας.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, Χριστός Ἀνέστη !
Εὐχέτης καὶ φίλος σας
Ο
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
✥Ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως ΑΝΘΙΜΟΣ
