Τρεῖς εἶναι οἱ βασικοὶ σταθμοὶ τοῦ ἀνθρώπου: γεννιέται, ζεῖ, πεθαίνει. Δὲν θυμᾶται τὸ πρῶτο, δὲν καταλαβαίνει τὸ τρίτο καὶ ξεχνᾶ νὰ χαρεῖ τὸ δεύτερο.  

5/2/2016. Τρισάγιο στη μνήμη του μακαριστού Μητροπολίτου Ιωακείμ Γεωργιάδη.

Τρισάγιο στη μνήμη του μακαριστού προκατόχου του Μητροπολίτου Αίνου και Δεδέγατς Ιωακείμ Γεωργιάδη τέλεσε ο Μητροπολίτης μας την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου, ανήμερα της ημέρας θανάτου του (1927).


Βιογραφία Μητροπολίτου Ιωακείμ Γεωργιάδη 
Ο Ιωακείμ Γεωργιάδης ή Γαλάκης, κατά κόσμον Επαμεινώνδας Γεωργιάδης, γεννήθηκε στην Πρίγκηπο της Προποντίδας το 1876, όπου και παρακολούθησε τα πρώτα γράμματα. Οι γονείς του, Γεώργιος και Λουκία, κατάγονταν από τη Χίο, από το χωριό Ευφημιανά.

Υπήρξε ο τελευταίος Μητροπολίτης Αίνου και Δεδέαγατς (1907-1923). Εξέχουσα εκκλησιαστική και εθνική φυσιογνωμία, προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στους Έλληνες Χριστιανούς της περιοχής της Θράκης. Μία από τις κυριότερες αγωνιώδεις προσπάθειές ήταν η διατήρηση της ελληνικής γλώσσας στην περιοχή όπου οι Βούλγαροι και οι Τούρκοι αγωνίζονταν με όλα τα μέσα να επιβάλουν την κυριαρχία τους σε μεγάλο τμήμα της Δυτικής Θράκης. Για να εκπληρωθούν οι σκοποί της ελληνικής και χριστιανικής παιδείας ο Ιωακείμ φρόντισε και ανήγειρε στο τότε Δεδέ- Αγάτς, με δωρεά του Αντωνίου Λεονταρίδη, την «Λεονταρίδειο Σχολή Αρένων», δίπλα ακριβώς από το επισκοπείο και το ναό του Αγίου Νικολάου. Στο σχολείο αυτό σπούδασαν γενεές παιδιών επί εβδομήντα περίπου χρόνια. Με την παραχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία, επί Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μελετίου Δ΄ του Μεταξάκη, τον Νοέμβριο του 1922, με συνοδική Πατριαρχική πράξη, έγινε η μεταφορά της έδρας της Μητρόπολης από την Αίνο στην Αλεξανδρούπολη και ανακηρύχθηκε η Μητρόπολη της Αλεξανδρούπολης ως αυτοτελής Μητρόπολη και ο Ιωακείμ Γεωργιάδης τοποθετήθηκε ως Μητροπολίτης Χαλκηδόνος.

Στις 5 Φεβρουαρίου 1927, μετά από διήμερη ασθένεια, εξαιτίας κάποιας δηλητηρίασης, πέθανε σε ηλικία 51 ετών και κηδεύτηκε με πολλές τιμές.