Τρεῖς εἶναι οἱ βασικοὶ σταθμοὶ τοῦ ἀνθρώπου: γεννιέται, ζεῖ, πεθαίνει. Δὲν θυμᾶται τὸ πρῶτο, δὲν καταλαβαίνει τὸ τρίτο καὶ ξεχνᾶ νὰ χαρεῖ τὸ δεύτερο.  

Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ (Αρχιμ. Ειρηναίος Λαφτσής)

Άρθρο του Αρχιμ. Ειρηναίου Λαφτσή, Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως.

Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
Με την εορτή της Αναστάσεως και της Αναλήψεως κατανοήσαμε σε πιο αξίωμα ανέβασε ο Χριστός την ανθρώπινη φύση. Ο Χριστός υποσχέθηκε στους μαθητές του πως θα φύγει μεν, αλλά ο Πατήρ θα στείλει το Άγιο Πνεύμα. Την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους μαθητές του Χριστού με τη μορφή πύρινων γλωσσών εορτάζουμε στην Εκκλησία την ημέρα της Πεντηκοστής.


Η έλευση του Αγίου Πνεύματος από τους ουρανούς προς τους μαθητές του Χριστού πραγματοποιήθηκε όταν συμπληρώθηκαν πενήντα ημέρες από την Ανάστασή του. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει στο βιβλίο των Πράξεων "Την ημέρα εκείνη ενώ όλοι οι μαθητές ήταν συγκεντρωμένοι και έμεναν  ομόψυχοι στο δωμάτιο του  Υπερώου και στο προσωπικό τους Υπερώο δηλαδή στο νου τους,  προσευχόμενοι με Ύμνους στον Θεό, γίνεται το μεγάλο θαύμα. Ξαφνικά ακούγεται ήχος από τον ουρανό ως ορμή βίαιου άνεμου". (Πρ. 2, 1-3)  Είναι η ίδια βοή για την οποία προείπε η προφήτισσα Άννα όταν δέχθηκε την επαγγελία περί του Σαμουήλ ότι ο Κύριος ανέβηκε στους ουρανούς και βρόντηξε. Είναι η ίδια βοή του ήχου που προεμύνησε την παρουσία του προφήτη Ηλία.Η βοή αυτή είναι η Χάρις που προσφέρει ο Κύριος και προσκαλεί τους ανθρώπους να την αντλήσουν, γράφει ο Γρηγόριος ο Παλαμάς, αρκεί να πλησιάσουν με πίστη. Η πνοή αυτή είναι βίαιη γιατί νικά τα πάντα και υπερβαίνει τα τείχη του διαβόλου, ταπεινώνει τους υπερήφανους και ανυψώνει τους ταπεινούς στην καρδιά. Το Πνεύμα αυτό που γέμισε όχι μόνο το σπίτι των μαθητών αλλά κυρίως την καρδιά και το μυαλό τους και τους καθάρισε από τις αμαρτίες τους,  είχε μορφή πύρινης γλώσσας. Γιατί ;

Για να δείξει τη σχέση των μαθητών με τον Λόγο, το δεύτερο πρόσωπο δηλαδή της Αγίας Τριάδος τον Ιησού Χριστό. Τίποτα δεν είναι περισσότερο ταυτισμένο  με τον λόγο, από την γλώσσα που είναι η έκφραση της ανθρώπινης καρδιάς και της σκέψης.

Γιατί πύρινες; Πρώτον για να δείξει ότι το Πνεύμα είναι ομοούσιο με τον Πατέρα και τον Υιό όπως η φωτιά είναι μία ουσία αλλά έχει διαφορετικές ενέργειες π.χ. φωτίζει ,ζεσταίνει  κ.λ.π.. Η φωτιά αυτή του Αγ. Πνεύματος φωτίζει την μετάνοια και καίει  τα πάθη.

Γιατί το Αγ. Πνεύμα μοιράστηκε στους Αποστόλους; Επειδή  ο Πατέρας, μόνο στο Χριστό έδωσε ολόκληρη την δύναμη και την ενέργεια του Αγ. Πνεύματος. Όλοι οι άλλοι Δίκαιοι, Προφήτες, Απόστολοι, πήραν το Πνεύμα μερικώς.  Αυτό είναι και το νόημα των λόγων του Αποστόλου Παύλου προς την Κορινθίους Επιστολή για την ποικιλία και την ενότητα των πνευματικών χαρισμάτων (Κορ. Α 12, 2-11).

Το αποτέλεσμα της επιφοίτησεως του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους  είναι άμεσο. Οι Απόστολοι μιλούν  πολλές γλώσσες, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς ερμηνεύοντας  το χωρίο των Πράξεων που εξιστορεί το γεγονός της Πεντηκοστής. "Άρχισαν αμέσως να μιλούν τις γλώσσες των ανθρώπων κάθε έθνους που υπήρχε μπροστά τους ,επειδή ήταν ήδη όργανα του Αγίου Πνεύματος και ενεργούσαν με την  δύναμη και την θέληση Του. Μέσα τους άναψαν λαμπάδες που φώτιζαν παγκοσμίως και υπερκοσμίως. Ολόκληρος ο κόσμος φωτίζεται". (Λόγος Α, Περί εκπορεύσεως του Αγ. Πνεύματος) Αυτές τις λαμπάδες τις κρατούν πρώτα οι Απόστολοι και τις μεταλαμπαδεύουν με πνευματική σκυταλοδρομία από επίσκοπο σε επίσκοπο μέχρι και σήμερα, για να φωτίζουν τους πιστούς.

Είναι το φως της αλήθειας  του Ευαγγελίου και της ενότητας της Εκκλησίας η οποία είναι η μεγάλη ευθύνη των Αρχιερέων. Όποιος διακόψει αυτή την σκυταλοδρομία  αποχωρίζεται από τον Θεό. Όποιος τρέξει σε αυτόν  τον αγώνα μαζί με τους Επισκόπους της Εκκλησίας, οδηγείται στον εξαγνισμό δια της μετανοίας και ελκύει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που οδηγεί στην σωτηρία.        

Για να γιορτάσουμε και εμείς την κάθοδο του Αγ. Πνεύματος θα πρέπει να επιστρέψουμε στην αλήθεια, στην ανυπόκριτη αγάπη, στην χαρά, στην ειρήνη, στην μακροθυμία, στην χρηστότητα, στην πίστη, στην θέληση και κυρίως στην μετάνοια . Όσοι πέσαμε σε αμαρτίες μικρές ή μεγάλες ελαφριές ή βαριές ας αποφασίσουμε να μετανοήσουμε  και να καθαρίσουμε την ψυχή μας με εξομολόγηση, με νηστεία, με προσευχή και με τα δάκρυα μας. Με αυτό τον τρόπο θα αξιωθούμε με την  συχνή μετάληψη των αχράντων μυστηρίων να αποκτήσουμε έστω και ελάχιστα την χάρη του Αγ. Πνεύματος .