Γεννήθηκε στην Τραϊανούπολη. Η Τραϊανούπολη ήταν πόλη της Δυτικής Θράκης, δυτικά του ποταμού Έβρου, επί της Εγνατίας οδού, κοντά στη σημερινή Αλεξανδρούπολη. Ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Τραϊανό. Τα ερείπιά της (ξενώνας, θερμά λουτρά) σώζονται δίπλα στο σημερινό χωριό Λουτρά, όπου κάθε χρόνο συγκεντρώνονται πολλοί επισκέπτες χάρη στα ιαματικά λουτρά.
Η αγία κατάγονταν από αριστοκρατική οικογένεια αφού ο πατέρας της διετέλεσε τρεις φορές ύπατος. Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Αντωνίνου (Μάρκου Αυρήλιου) και ενώ ηγεμόνας στην Τραϊανούπολη ήταν ο Σαβίνος.
Ο αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος ως ειδωλολάτρης θυσίαζε σ' όλα τα είδωλα και προπάντων στο Δία. Κάποια μέρα αποφάσισε να στείλει εντολή σ'όλες τις επαρχίες ώστε όλοι οι άνθρωποι να προσέλθουν στα ιερά και να θυσιάσουν στους θεούς. Έτσι ο Σαβίνος, που είχε έδρα του την Ηράκλεια, ήρθε στην Τραϊανούπολη με την αυτοκρατορική εντολή και καλούσε όλους τους πολίτες να συμμετέχουν στις θυσίες με αναμμένες λαμπάδες. Η Αγία Γλυκερία, αφού χάραξε στο μέτωπο της το σημείο του Τιμίου Σταυρού, παρουσιάστηκε στον ηγεμόνα και ομολόγησε ότι είναι Χριστιανή ονομάζοντας τον εαυτό της δούλη Χριστού. Τότε ο ηγεμόνας την κάλεσε να θυσιάσει στα είδωλα και η αγία μπήκε στο ναό και προσευχήθηκε στο Χριστό. Αμέσως μετά την προσυχή της έγινε βροντή μεγάλη και το πέτρινο άγαλμα του Δία έπεσε και συντρίφτηκε. Τότε οι ειδωλολάτρες που βρίσκονταν εκεί εξοργίστηκαν πολύ και άρχισαν να την πετροβολούν, ούτε μία όμως από τις πέτρες χτύπησε την αγία, γι'αυτό, αφού την κρέμασαν από τις τρίχες της κεφαλής της, την κατέσχισαν.
Μετά από αυτά έρριξαν την αγία στη φυλακή, χωρίς να της δώσουν ούτε φαγητό, ούτε νερό για πολλές μέρες. Άγγελος Κυρίου όμως της έφερνε τροφή και γι'αυτό δεν έπαθε κανένα κακό. Μάλιστα δε ο ηγεμόνας και οι σύντροφοί του καταλήφθηκαν από μεγάλη έκπληξη και θαυμασμό όταν βρήκαν μέσα στη φυλακή ψωμί, γάλα και νερό, ενώ η φυλακή ήταν καλά κλειδωμένη και κανένας δεν είχε μπει μέσα.
Στη συνέχεια ο ηγεμόνας πήρε την αγία και κατευθύνθηκε προς την Ηράκλεια. Οι Χριστιανοί της Ηράκλειας άκουσαν για την αθληφόρο του Χριστού και όταν την έφερναν στην πόλη τους έτρεξαν όλοι με επικεφαλής τον επίσκοπο Δομίτιο να την προϋπαντήσουν. Την άλλη μέρα οδήγησαν την αγία σε δίκη και επειδή εκείνη εξακολουθούσε να ομολογεί την πίστη της στον αληθινό Θεό, ο ηγεμόνας διέταξε να την ρίξουν μέσα σε πυρακτωμένο καμίνι. Δροσιά όμως κατέβηκε από τον ουρανό, σβήστηκε η φωτιά και η Αγία παρέμεινε αβλαβής. Θυμωμένος τότε ο ηγεμόνας διέταξε να της γδάρουν το δέρμα της κεφαλής της μέχρι το μέτωπο. Ούτε αυτό έκαμψε το φρόνημα της μάρτυρος η οποία και κατά την ώρα αυτού του μαρτυρίου προσεύχονταν στο Θεό.
Ο ηγεμόνας μη υποφέροντας την ψυχική αντοχή της αγίας διέταξε να την κλείσουν πάλι στη φυλακή, όπου αφου την δέσουν χειροπόδαρα να την ξαπλώσουν πάνω σε κοφτερές πέτρες για να υποφέρει αφόρητα σε κάθε της κίνηση. Κατέβηκε όμως και πάλι Άγγελος Κυρίου, έλυσε την Αγία από τα δεσμά και θεράπευσε τις πληγές της. Όταν ο δεσμοφύλακας Λαοδίκιος είδε το θαυμαστό αυτό γεγονός εξεπλάγη και αφού ομολόγησε τον Χριστό αποκεφαλίστηκε και έλαβε τον στέφανο του μαρτυρίου. Αμετάπειστος ο τύραννος, διέταξε να βασανίσουν εκ νέου τη Γλυκερία και έπειτα να τη ρίξουν στα άγρια θηρία. Όμως και εκείνα την σεβάστηκαν, αν και ένα εξ' αυτών τη δάγκωσε με αποτέλεσμα η Αγία να παραδώσει σε ολίγες ημέρες το πνεύμα της στον αθλοθέτη Κύριο.
Το ιερό λείψανό της παρέλαβε ο Επίσκοπος της Ηρακλείας Δομίτιος και το τοποθέτησε σε ευπρεπή τόπο κοντά στην πόλη. Μαρτυρώνται δε πολλά θαύματα, ιάσεων και θεραπείες δαιμονισμένων, τα οποία επιτελούσε η Αγία σε όσους με πίστη κατέφευγαν να προσκυνήσουν το Ιερό λείψανό της.
Η Αγία Γλυκερία τιμάται στις 13 Μαΐου. Μαζί της συνεορτάζεται και ο Αγιος Μάρτυς Λαοδίκιος.
Στον τόπο καταγωγής της Αγίας στην αρχαία Τραϊανούπολη ανεγέρθηκε το 1966 με τη φροντίδα του ιερέα π. Θεοδώρου Μητρούδη, περικαλλής Ναός προς τιμήν της Αγίας Γλυκερίας όπου κάθε χρόνο εορτάζεται η μνήμη της στις 13 Μαΐου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ'. Τὴν ὡραιότητα.
Τὴν καλλιπάρθενον, Χριστοῦ τιμήσωμεν, τὴν ἀριστεύσασαν πόνοις ἀθλήσεως, καὶ ἀσθένεια τῆς σαρκός, τὸν ὄφιν καταβαλοῦσαν πόθω γὰρ τοῦ Κτίσαντος, τῶν βασάνων τὴν ἕφοδον, παρ' οὐδὲν ἠγήσατο, καὶ θεόθεν δεδόξασται πρὸς ἣν ἀναβοήσωμεν πάντες, χαίροις θεόφρον Γλυκερία.
