Η Λευκίμη, ένα γραφικό, αρχοντικό χωριό, τριγυρισμένο από τις ομορφιές της φύσης, βρισκεται στις παρυφές του προστατευόμενου δάσους Λευκίμης-Δαδιάς-Σουφλίου στο κέντρο του Νομού Έβρου και έχει ως σήμα κατατεθέν έναν από τους ωραιότερους ναούς του νομού, τον Ιερό Ναό Γενεσίου της Θεοτόκου.
Ο Ιερός Ναός Γενεσίου της Θεοτόκου άρχισε να κτίζεται περί το 1900. Τα πρώτα εγκαίνια έγιναν στις 8 Σεπτεμβρίου 1902. Πρόκειται για έναν ναό βασιλικού ρυθμού, με αξιόλογη αρχιτεκτονική. Οι περίφημοι μάστορες της πέτρας της Λευκίμης έδωσαν στο Ναό του Γενεσίου της Θεοτόκου χαρακτηριστική και πολύ όμορφη φυσιογνωμία που διατηρείται αναλλοίωτη και περίτεχνη μέχρι σήμερα.
Πολλές σπουδαίες αγιογραφίες των αρχών του 20ου αιώνα από ζωγράφους της Αδριανούπολης αλλά και όλης της περιοχής της Θράκης στολίζουν τον ναό. Η πανήγυρις του Ναού εορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Σεπτεμβρίου.
Για την ίδρυση του χωριού της Λευκίμης υπάρχουν δύο εκδοχές: Η πρώτη υποστηρίζει ότι ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα από τους Καταλανούς. Η δεύτερη ανάγει την ίδρυσή της στις αρχές του 17ου αιώνα από μετακινήσεις πληθυσμών της γύρω περιοχής και από κατοίκους της αρχαίας Δύμης.
Το όνομά του το χωριό το πήρε από τις πολλές λεύκες που υπήρχαν στην περιοχή. Η προνομιακή θέση της δίπλα στο δάσος και κοντά στον ποταμό Έβρο, έκανε τη Λευκίμη ένα από τα μεγαλύτερα κεφαλοχώρια και εμπορικό κέντρο της περιοχής μέχρι το 1927. Τα εναπομείναντα κτίρια μαρτυρούν την τότε οικονομική του ευμάρεια.
Αυτή η ίδια προνομιακή θέση είναι που κάνει και σήμερα την Λευκίμη, κέντρο απόδρασης από τον αστικό ιστό και πνεύμονα εξερεύνησης των δύο εξαιρετικών οικοσυστημάτων, τόσο του Δέλτα του Έβρου, όσο και του Δάσους της Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου. Το φράγμα που υπάρχει κοντά στο χωριό και η ποδηλασία μέσα σε ειδικές δασώδεις διαδρομές, είναι στοιχεία που το κάνουν ακόμα πιό θελκτικό. Σήμερα η Λευκίμη έχει να επιδείξει τα πολλά καλοδιατηρημένα πηγάδια, την όμορφη πλατεία της, τον παλιό γιαχανά και τις εκκλησίες της.
