ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ κ. ΑΝΘΙΜΟΥ
ΠΡΟΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ
κατὰ τὸν Ἁγιασμὸ τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς 2018-19
Ἀγαπητοὶ μαθητὲς καὶ μαθήτριες τῶν σχολείων μας,
Ἐπειδὴ δὲν ἦταν δυνατὸ νὰ βρίσκομαι σὲ ὅλους τοὺς ἁγιασμοὺς ποὺ τελέσθηκαν στὶς σχολικὲς μονάδες, ἀλλὰ καὶ στὸν «ἐπίσημο» ἁγιασμὸ ποὺ ἦρθα δὲν εἴχατε τὴν δυνατότητα νὰ ἀκούσετε «συμβουλές», ἀλλ’ οὔτε καὶ τὴν διάθεση, γι’ αὐτὸ σᾶς στέλνω κι ἐφέτος αὐτὴν τὴν ἐπιστολή, προκειμένου νὰ σᾶς πῶ, τί ἄλλο;
Καλὴ χρονιά, καλὴ ἐπιτυχία καὶ καλὴ πρόοδο!
Αὐτὰ περίπου, φαντάζομαι ὅτι σᾶς εὔχονται ὅλοι αὐτὲς τὶς ἡμέρες. Ὅμως, τὶ θὰ πεῖ «πρόοδος»; Στὰ ἑλληνικά, σημαίνει αὐτὸν ποὺ ἀφήνει τὸ σπίτι του καὶ προ-ετοιμάζεται νὰ βγεῖ στὸ δρόμο, αὐτὸν ποὺ βρίσκεται «πρὸς τὴν ὁδό». Μεταφορικά, σημαίνει αὐτὸν ποὺ ἀνοίγεται στὴ ζωή, στὴ βιοπάλη, στὶς εὐθύνες. Μπορεῖ νὰ ἔχετε ὅποια ξεγνοιασιὰ ἔχετε στὰ πατρικὰ σπίτια σας, ὅμως ἐκεῖ εἶστε «παιδιά». Δὲν εἶστε γιὰ ‘κεῖ. Σᾶς γέννησαν, μεγαλώνετε, σπουδάζετε, προκειμένου νὰ κατεβεῖτε στὸ στῖβο τῆς ζωῆς, γιὰ νὰ παλέψετε, νὰ δημιουργήσετε, νὰ ματώσετε, δηλαδὴ νὰ ζήσετε. Ἡ ζωή, λοιπόν, δὲν εἶναι μιὰ πλατεῖα ποὺ σᾶς περιμένει νὰ καθίσετε στὶς σκιὲς τῶν δέντρων της ἢ στὰ παγκάκια της, ἀλλὰ εἶναι ἕνας δρόμος ποὺ ἔχετε νὰ τὸν περπατήσετε. Καὶ θὰ τὸν περπατήσετε, ἄλλοι μὲ ἀθλητικὰ παπούτσια ἠ ὄρθοπεδικὰ καὶ ἄλλοι ξυπόλητοι• ἄλλοι μὲ πλήρη ἐξάρτυση καὶ ἐφόδια καὶ ἄλλοι μὲ ἐλαφρὺ ἐξοπλισμὸ ἢ μισόγυμνοι. Ὅπως καὶ νὰ εἴσαστε, ὅσα ἐφόδια καὶ νὰ ἔχετε, ἀξίζει νὰ ζήσετε ἐπειδὴ ἡ ζωὴ εἶναι καλὴ καὶ ὡραία. Ἀκόμα κι ἂν ὁ δρόμος σας δὲν εἶναι ἄσφαλτος, ἀλλὰ χωματόδρομος καὶ μὲ λακούβες!
Τώρα, λοιπόν, ποὺ βρίσκεστε ἀκόμα στὴν προθέρμανση, στὴν προετοιμασία, ὅλοι ἐμεῖς σᾶς εὐχόμαστε «καλὴ πρόοδο». Οἱ περισσότεροι ἀπὸ σᾶς τοὺς μαθητὲς καὶ τὶς μαθήτριες τῶν σχολείων μας, ὀνειρεύεστε τὴν πρόοδο καὶ τὴν ἐπιτυχία στὴ ζωή σας, σὰν ζωὴ πλούσια καὶ ἀστραφτερή, ποὺ θὰ σᾶς φέρει οἰκονομικὴ ὑπερ-επάρκεια σὲ ὑλικὰ ἀγαθὰ καὶ ἀναγνώριση. Εἶναι, ὅμως, αὐτὰ ἀρκετά; ἀξίζουν νὰ εἶναι στόχος στὴ ζωή σας;
Εἴδαμε στὶς ἡμέρες μας πολλοὺς νὰ χάνουν σὲ μιὰ στιγμὴ τεράστιες περιουσίες καὶ νὰ μένουν στὸ δρόμο. Σὲ μιὰ οἰκονομικὴ κρίση, εἴδαμε τὰ χαρτονομίσματα νὰ γίνονται κουρελόχαρτα καὶ τὰ ἐργασιακὰ κεκτημένα δεκαετιῶν νὰ τσαλακώνονται καὶ νὰ πετιοῦνται. Εἴδαμε καὶ πολλοὺς ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ καὶ ξένη showbiz καὶ τοὺς celebrities, νὰ πνίγονται στὴ θάλασσα τοῦ ἀνταγωνισμοῦ καὶ νὰ μαραίνονται πρὶν ἀνθίσουν.
Ἄρα, λοιπόν, τί νὰ σᾶς εὐχηθοῦμε, παιδιά μας; Τὶ ἐννοοῦν οἱ εὐχὲς ποὺ σᾶς δίνουμε; Ποιὸ δρόμο σᾶς προτείνουν νὰ πάρετε; Ποιὸ μονοπάτι σᾶς ἀνοίγουν;
Τὰ πολλὰ πτυχία, τὰ ἀτελείωτα μεταπτυχιακά, τὰ πολυχρόνια διδακτορικὰ καὶ οἱ ἀκραῖες ἐξειδικεύσεις, ἔδιωξαν τοὺς ἕλληνες τῆς προηγούμενης γεννιᾶς ἀπὸ τὴ δική σας στὸ Ἐξωτερικό. Ἔπρεπε νὰ φύγουν, δὲν τοὺς ἀδικῶ, ὅμως λυπᾶμαι, ἐπειδὴ ἐκεῖ θὰ χάσουν τὴν ὀμορφιὰ τῆς ἑλληνικῆς καθημερινῆς ζωῆς, θὰ κερδίσουν χρήματα, ἐργαζόμενοι σὰν ρομπὸτ καὶ θὰ «ντυθοῦν» πολιτισμένη νοοτροπία στρατευμένου ἀτόμου. «Δὲν ἀνοίγουν εὔκολα οἱ πόρτες, ὅταν τὶς χτυπάει ἡ ἀνάγκη», ἔλεγε ὁ ἐθνικός μας ποιητής. Βέβαια, θὰ προκόψουν στὸ Ἐξωτερικὸ ὅσοι ἔφυγαν, θὰ διακριθοῦν, ἐπειδὴ οἱ Ἕλληνες σὲ ὀργανωμένες κοινωνίες ἀποδίδουμε καὶ πετυχαίνουμε ἄθλους. Ὅμως, τί ἀξία ἔχουν τὰ παράσημα πάνω σὲ ἄδειες καρδιές!
Γι’ αὐτὸ σήμερα, παιδιά μας, θέλω νὰ σᾶς εὐχηθῶ κάτι ἄλλο, κάτι ἀλλιώτικο! Μὴ μὲ παρεξηγήσετε, σᾶς παρακαλῶ, τὸν Ἐπίσκοπό σας, ποὺ σᾶς γράφει μὲ εἰλικρίνεια καὶ ἀγάπη. Δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει νὰ φορτωθεῖτε γνώσεις (αὐτὲς τὶς παίρνετε κι ἀπὸ τὸ διαδίκτυο), ἀλλὰ νὰ γνωρίσετε τὴν ζωὴ καὶ νὰ τὴν ἀγαπήσετε. Ἡ ἐπαγγελματικὴ ἀποκατάσταση τοῦ καθενὸς καὶ τῆς καθεμιᾶς σας νὰ φέρει στὴ ζωή σας, ὄχι πολλὰ χρήματα, ἀλλὰ τὰ ἀπολύτως ἀπαραίτητα. Οἱ στόχοι σας νὰ μὴν ἐκτροχιάσουν τὰ νειάτα σας καὶ τὴ λαχτάρα σας γιὰ ζωὴ σὲ κάποιο μοναχικὸ καναπέ. Προλάβετε νὰ ἐρωτευθεῖτε σωστὰ καὶ στὴν ὥρα σας. Οὔτε νωρίτερα, οὔτε ἀργότερα, καὶ κάνετε οἰκογένεια, ὅπως τὸ θέλει ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλληνική μας Παράδοση. Κρατεῖστε ψηλὰ μέσα σας τὶς ἀξίες τῆς φυλῆς μας, τώρα ποὺ ἄλλες φυλὲς καὶ πολιτισμοὶ ἔρχονται στὸν τόπο μας γιὰ νὰ μείνουν. Νὰ σᾶς βροῦν στέρεους νὰ πατᾶτε σὲ γερὸ σανίδι: Νὰ γνωρίζετε τὴν προνομιακὴ ἑλληνικὴ θέση τόσο στὸν ἀρχαῖο κόσμο, ὅσο καὶ στὸν χριστιανικό. Νὰ καμαρώνετε γιὰ τὰ προτερήματα τοῦ λαοῦ μας, ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ ἐλαττώματα!
Νὰ κάνετε γρήγορα ὄμορφες καὶ εὐλογημένες ἀπὸ τὸ Θεὸ οἰκογένειες μὲ πολλὰ παιδιὰ γιὰ νὰ χαρεῖτε ἔτσι τὴν δημιουργικότητά σας. Νὰ ἀποκτήσετε ἀρχοντιὰ στοὺς τρόπους, ἀξιοπρέπεια στὴ συμπεριφορὰ καὶ αὐτοπεποίθηση στὸ χαρακτῆρα σας.
Τώρα θὰ μοῦ πεῖτε• γιατὶ δὲν τὰ εἴδαμε αὐτὰ ποὺ μᾶς λές; Γιατὶ ἡ ἑλληνικὴ πραγματικότητα εἶναι τόσο διαφορετική; Γιατὶ μᾶς παραδίνετε στὰ νύχια τοκογλύφων; Γιατὶ ὑποθηκεύσατε τὸ μέλλον μας;
Δίκιο ἔχετε, γι’ αὐτὸ ἡ Ἱστορία θὰ μᾶς κατακρίνει, τὴ γεννιά μου ἐννοῶ, ἀλλὰ καὶ ὁ Θεὸς θὰ μᾶς καταλογίσει τὶς ἁμαρτίες ποὺ ἐμεῖς, οἱ μεγαλύτεροι, πράξαμε σὲ βάρος σας. Ὅμως, ἂς μὴν ἔχετε νὰ ἀντιγράψετε, δημιουργεῖστε. Ἂς μὴν σᾶς δώσαμε μέλλον, χτίστε το μόνοι σας! Ἂς μὴν σᾶς δώσαμε οὐρανό, μὴ σκύβετε κάτω, σηκώστε τὸ κεφάλι σας νὰ τὸν ἀτενίσετε! Προσπερᾶστε μας καὶ συγχωρέστε μας. Μὴ μᾶς ἀντιγράψετε, διορθώστε μας! Καὶ τότε ἡ ζωὴ θὰ σᾶς ἀξίζει, ἐπειδὴ τὴν φτιάξατε μὲ τὰ χέρια σας καὶ μὲ τὸν πηλὸ ποὺ σᾶς δώσαμε.
Εὔχομαι σ’ αὐτὸ τὸ ταξίδι σας ποὺ ἀρχίζει καὶ ἐφέτος νὰ «δεῖτε» ὅτι συνταξιδιώτης σας εἶναι κι ὁ Θεός. Αὐτὸς ποὺ μᾶς ὑποσχέθηκε ὅτι δὲν θὰ μᾶς ἐγκαταλείψει ποτὲ ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ χτύπησε ἡ καρδιά μας μέσα στὴν κοιλιά τῆς μάννας μας.
Ἔτσι, σᾶς εὔχομαι, λοιπόν, καλὴ πρό-οδο καὶ καλὴ χρονιά. Καλὴ ἐπιτυχία σὲ ὄμορφους, εὔκολους καὶ βατοὺς στόχους. Ἡ Παναγιὰ νὰ σᾶς φυλάει ὅλους καὶ ὅλες σας.
Μὲ ἀγάπη πατρικὴ
Ὁ Μητροπολίτης σας
† Ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος
